czwartek, 27 czerwca 2019

Wakacje i pachnący groszek




Moja rabata rozkwita na dobre, ogromnie cieszę się z tego. Uwielbiam  groszek pachnący, który właśnie kwitnie. Bardzo lubię te kwiaty.
       Lato, słońce i mocno gorące dni, czyli początek wakacji, powiedzmy, że moich również :) Słońce ogromnie doskwiera, szczególnie słabszym zdrowotnie osobom. Ja lubię ciepło, ale 35 stopni w domu, to też nie znoszę.
Mam zmianę planu i jadę odwiedzić moich rodziców. Bardzo się cieszę, że ich zobaczę :)


Życzę wszystkim udanych urlopów, wakacji, planów i do zobaczenia. 



A na do widzenia , kwiaty z rabaty :)


















Groszek pachnący z ogródka, w pięknym bukiecie stoi na parapecie w kuchni i cieszy mnie przed wyjazdem.  Jak wrócę do domu, to już dawno będzie po sezonie groszkowym. Co się teraz nacieszę, właściwie, to do soboty, to moje :)






i bukiecik po południu, w kuchni, jak słońce mocno świeci, wtedy też przydaje się niebieska zazdrostka.







Pozdrawiam,
An z Chatki


piątek, 21 czerwca 2019

Zazdrostka z różami



        Prezentuję moją zeszłoroczną pracę szydełkową. Jest to moja pierwsza praca typu filet. Zazdrostkę zaczęłam robić w sierpniu, na wakacjach, a skończyłam tuż przed Bożym Narodzeniem, oczywiście zeszłego roku :) Tak wyglądał początek pracy.

        Jeżeli teraz bym robiła podobną pracę, na pewno kupiłabym więcej kordonka. Zupełnie inaczej bym się do tego zabrała, porządnie bym wszystko zmierzyła i przeliczyła. A tak zazdrostka wyszła mi trochę krzywa i za krótka. Musiałam dorabiać dół zazdrostki, dlatego tak dziwnie wygląda. Ale i tak jestem dumna z tej pracy, tyle kosztowała czasu i mojej energii. Nie wiem, czy ponownie zdobęde się na podobną pracę.

Kolor firanki na tych zdjęciach wyszedł zbyt ciemny. Wybrałam niebieski kolor, ponieważ latem w kuchni po południu jest mocne słońce i ciężko jest tam wytrzymać. Teraz jak mam roletę rzymską i ta niebieską zazdrostkę jest o wiele łatwiej.







Cały motyw, to dwie powtarzające się róże. Na tą zazdrostkę były potrzebne dwa całe motywy. Całość ma ok 110 cm długości , 60cm wysokości.








          Róża z tego wzoru wychodziła jakaś płaska, więc zmieniłam trochę wzór, dodając rządki filetu. Wtedy róża stała się bardziej okrągła. Myślę, że ten motyw był przeznaczony na cieńszy kordonek niż robiłam ja i pewnie dlatego róże wychodziły płaskie.








A tutaj próbowałam uchwycić kolor zazdrostki i muszę przyznać, że właśnie ma taki odcień koloru.








I jeszcze deser na poprawę humoru :)












********************


PS Daję tutaj odpowiedz na pytanie do bardzo odległego posta- materiał na zasłonki był kupiony podczas mojej wycieczki we Francji, 15lat temu. Materiał też mi się ogromnie spodobał. Były szyte na zamówienie w pracowni krawieckiej w Warszawie, jako prezent dla mnie. Jak miały jakies metki producenta, to się nie zachowały. Pamiętam tylko, że mają trochę lnu i bawełny i ogólnie są ciężkie.



Pozdrawiam i miłego weekendu,
An z Chatki

niedziela, 16 czerwca 2019

Róża



       Witam,  miałam cudowny tydzień i super weekend, mam nadzieję, że Wy również :)
Zrobiłam zdjęcie róży, w końcu pokazała swój kolorek. Jest dokładnie taka, jaką chciałam, czyli żółto łososiowa.
        Była dzisiaj wspaniała słoneczna niedziela. Te róże w tym pełnym słońcu, są tak widoczne, jak świecące żarówki :) niesamowite kwiaty.






Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia
An


niedziela, 9 czerwca 2019

Peonia



        Praca w ogrodzie ciągle trwa. Chociaż już doszłam do takiego momentu, że mogę już mówić o uporządkowaniu zielska, którym zarastał ogród. Wszystko robię sama, w wolnym czasie, więc się trochę dłuży. 
        Jak teraz patrzę na ogród, na pracę jaką w niego włożyłam, to jestem bardzo zadowolona, i dumna, że mi się udało. A traciłam nadzieję, ze zdołam to skończyć. Szczególnie lubię poranki z herbatą na moim prowizorycznym tarasie.

        Peonia, którą mam sześć lat, nie zakwitła, puściła tylko trzy liście. Może w przyszłym roku się namyśli i będzie miała kwiaty :)  Tym czasem kupiłam nową peonię, bardzo interesującą i zasadziłam obok starej. Peonia jest jasno różowa, ma pojedyncze płatki, a środek ma taki strzępiasty, jasno żółty. Bardzo ciekawa odmiana, jeszcze jej nie znałam, nazywa się "Bowl of Love".










A tutaj zrobiałam jej zdjęcie innego dnia, jak się już pięknie rozwinęła





Na rabacie przed domem, mam róże i lawendę. Pięknie to wyglądało dopóki,  jakaś nocna kreatura nie zniszczyła mi lawendy. Myślę, że to kuna, albo kot. Nie mam ogrodzenia, więc może przyjść wszystko, niestety.  Teraz trochę lawendy dosadziłam, bo wyglądało, to okropnie.




 Zniszczona lawenda




 Jestem bardzo ciekawa koloru tej róży, miała być żółto łososiowa.



 Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia
An z Chatki

sobota, 25 maja 2019

Bratki



Witam wszystkich zaglądających i piszących komentarze :) tyle miłych i ciepłych słów piszecie, za które serdecznie dziękuję. Mam nadzieję, że nadal będziecie do mnie zaglądać, serdecznie zapraszam :)

       Prac ogrodowych mam teraz bardzo dużo i te czynności zajmują mi prawie wszystkie wolne chwile i dlatego mam mniej czasu na pisanie bloga. Ale mimo wszystko, te prace ogromnie mnie cieszą :) uwielbiam swój ogród, nawet taki jeszcze niewykończony. Ciesze się wymyślaniem kompozycji rabatowych, wysiewem nasion i tym czekaniem na kwiaty.
       Moja kosiarka "ręczna"- jak ją nazywam, sprawdza się u mnie doskonale, jestem z niej zadowolona. Trawę mam skoszoną, a przy tym koszeniu mam dodatkowo niezły fitness, czyli dwa w jednym :)
        Nawet nie przypuszczałam, że zwykły ogród, może mi dać tyle radości, zadowolenia i dumy z własnej pracy. 
A tutaj kilka fotek z kolorowej rabaty bratkowej. Kwiaty te siedzą w rabacie już od marca. Tak pięknie się trzymają, chociaż pogoda je nie rozpieszcza. Cieszą mnie tyle czasu. Moje ulubione bratki, to fioletowo białe.























A to zdjęcie zrobił mój mąż, wczorajszy cudowny zachód słońca. Taki piękny widok mam z okna.






Pozdrawiam,  miłej niedzieli,
An z Chatki.





poniedziałek, 6 maja 2019

Zupa z zielonych szparagów



        Miły czas się skończył, jutro do pracy. Na sympatyczne zakończenie świątecznych dni zrobiłam zupę - krem z zielonych szparagów. Skorzystałam z tego, że jest sezon na szparagi, który niestety jest dosyć krótki. Zielone szparagi są bardziej wyraziste w smaku niż szparagi białe, białe są niesamowicie delikatne. Lubie obie wersje.






Ze względu na moich gości, zupę zrobiłam delikatną w smaku. Nie dodawałam dużo przypraw, ani białego wina, ani smażonych dodatków, ani cebuli, ani wywaru warzywnego, nic. Tym razem zrobiłam według smaku gości. Ja wolę bardziej intensywne w smaku potrawy.

 - pęczek zielonych szparagów (u mnie pęczek to 500g), umyłam, oderwałam zbyt zdrewniałe końcówki, pokroiłam i wrzuciłam do garnka z małą ilością wody;
- do tego dodałam dwa obrane i pokrojone w kostkę ziemniaki. Gotowałam wszystko do miękkości;
- blenderem zmiksowałam wszystko;
- później jeszcze przetarłam całość przez sitko, żeby nie było farfocli;
- dodałam trochę cukru, soli, odrobinę pieprzu i śmietanę słodką (kwaśna się zważy);
- przed podaniem jeszcze raz zmiksowałam;

Goście ogromnie zadowoleni i to najważniejsze.  Do swojego talerza dodałam więcej pieprzu :)

Pozdrawiam i życzę miłego tygodnia
An z Chatki

czwartek, 2 maja 2019

Biało czerwony deser



              Majówka w pełni trwa, odpoczywamy, obchodzimy święta narodowe, cieszymy się szczęściem i radością. U mnie w domu również świątecznie, radośnie i rodzinnie. Dzisiejszy patriotyczny deser, przygotowałam specjalnie na święto flagi. Deser zniknął szybciutko, goszczą u mnie same łasuchy :) Na święto Konstytucji 3 Maja, również zrobię podobny.

Najzwyklejszy na świecie deser -  truskawki z bitą śmietaną.






Do ubicia śmietany używam ręcznego ubijaka firmy tescoma. To jest moje zeszłoroczne odkrycie. Jeżeli potrzebuje ubić śmietanę do deseru, czy do kawy, używam tego ubijaka. W dwie minuty ubiję nim 300ml śmietanki.
Jeżeli potrzebuję więcej śmietany np. do toru, czy do dużej ilości deserów, no to wtedy wyciągam mikser, ale na doraźne, małe potrzeby, wystarczy mi to ręczne cudo :) U mnie sprawdza się doskonale.






Pozdrawiam i miłej majówki
An z Chatki

poniedziałek, 15 kwietnia 2019

Wesołych Swiąt Wielkanocnych



        U mnie dużo się dzieje, przygotowuję się do świąt duchowo i gościnnie, ogarniam również ogród. Zaglądałam na Wasze blogi, wszędzie pięknie, kolorowo, wiosennie i wielkanocnie. Cudowne macie pomysły.
        Ja zrobiłam trochę ozdóbek, ale raczej skupiam się bardziej na menu świątecznym. Muszę połączyć wiele zależności jedzeniowych moich i gości. A to nie jest proste :) unowocześniam niektóre potrawy, z innych całkowicie rezygnuje, wprowadzam nowe, a tradycyjnie robię babkę, makowiec, mazurka i piekę mięsa. Oczywiście nie może zabraknąć pisanek, barwionych w cebulaku, czyli w łupinach cebuli.

Miałam przepiekną Niedzielę Palmową, duchową, dającą pokrzepienie serca i przygotowującą mnie na Wielki Tydzień. Cieszę się, że mogę tutaj też zachować typowo polskie tradycje wielkanocne i w gronie rodzinnym cieszyć się tym, co jest najcenniejsze w życiu.  Życzę wszystkim cudownych świąt.





        W tym roku nie będę prowadzić prac budowlanych w ogrodzie, to będzie musiało poczekać na przyszły rok. Sama muszę ogarnąć to pole, żeby mnie trawsko nie przykryło.
Prace upiększające prowadzę teraz w domu.  Będę miała w tym roku sporo gości, więc muszę przygotować na te wizyty mój dom.

         A to jest mój nowy pomocnik, z którym się ostatnio nie rozstaję - kosiarka bębnowa, ekologiczna, wymaga tylko krzepy w nogach i rękach, której mi nie brakuje :) Cieszę się z niej, wręcz ją uwielbiam, taki fitness, to jest dla mnie coś wspaniałego. Mam elektryczną kosiarkę, ale ta bardziej mi pasuje. Muszę ćwiczyć i się dużo ruszać, żeby zachować zdrowie i kondycje na długie lata. Tak uważałam zawsze i od zawsze się tego trzymam ,"w zdrowycm ciele zdrowy duch ".






Jeszcze raz wszystkiego dobrego, cudownych świąt. Dziękuję z przemiłe komentarze i że zaglądacie do mnie na bloga.
Pozdrawiam An

piątek, 22 marca 2019

Wiosna


          Astronomiczna wiosna już jest, a jak jest w rzeczywistości ogrodowej.....  pewnie różnie, w zależności od rejonu. U mnie w miarę ciepło w dzień. W nocy chłodno, ale nie ma minusowych stopi, jest parę stopni na plusie.
Mimo wszystko nie odważyłam się posadzić jeszcze róży, trzymam ją w domu. Chyba jest zadowolona z tej sytuacji bo puszcza pędy i listki. Kilka fotek z ogródka, z pięknego słonecznego i ciepłego dnia. Niektóre pomysły kwiatowe nie wypaliły, inne się przyjęły, czyli jak to w ogrodzie bywa.


Te kwiaty  na pierwszym zdjęciu, są świeżo posadzone. Kupiłam je w sklepie ogrodniczym i mam nadzieje, że przetrzymają ewentualny przymrozek .
          Uwielbiam niezapominajki, to kwiaty mojego dzieciństwa. Jak wracałam z Kościoła, to przy przystanku autobusowym zawsze były kwiaciarki i przekupki z jajkami, z nowalijkami. Kwiaty miały takie zwykłe, ogrodowe, przygotowane w małe bukieciki. W tych bukiecikach wszystko - bratki, stokrotki, konwalie, narcyz, niezapominajki, coś wspaniałego. 











Narcyz też kupiony.







Te miniaturowe żonkile mają dwa lata. Przetrwały przeprowadzę i zimę w doniczce na zewnątrz, w ogrodzie. Donice stoją przy ścianie domu, więc może tam im tak mocno nie wieje. Myślałam, że zmarzły, a tu taka niespodzianka, pierwsze zakwitły.







Lawenda, też z zeszłego roku i zimowała w doniczce na zewnątrz. Przetrwała i teraz puszcza nowe pędy. Tymianek nie przetrwał, zmarzł.







Te czerwone pędy, to jest peonia. Kupiłam ją 6 lat temu i zawsze była w doniczce. W poprzednim mieszkaniu stała zawsze na balkonie. Nigdy nie zakwitła, miała tylko same liście. Również przezimowała w doniczce w ogrodzie. Teraz pierwszy raz siedzi w normalnej ziemi. Może zakwitnie, przynajmniej mam taką nadzieje.







I malutka jeszcze forsycja, też pięknie zakwitła.







I to już cały reportaż z ogrodu.   Pozdrawiam i życzę miłego weekendu, An.

wtorek, 19 marca 2019

Słoik z konfiturą - haft



       Wreszcie udało mi się skończyć haft słoika. To już mój drugi haft z tej serii. Pierwszy słoiczek był z konfiturami jabłkowymi, ten jest jeżynowo-malinowy.

Obrazek będzie wisiał w kuchni, na razie stoi na sekretarzyku.










A tutaj skończony i uprany, przygotowany do oprawienia.








Pozdrawiam,
An



środa, 6 marca 2019

Marzec


Nowy miesiąc, nowe wyzwania :)

      Moim ogólnym wyzwaniem jakiemu się teraz oddaję, to jest sprzątanie i układnie ciuchów. Mam zamiar kupić nową szafę, stara nadawała się już tylko do wyrzucenia i obecnie nie posiadam szafy. Funkcję szafy przejęły pudła.
      Normalnie sortuję swoje rzeczy raz na dwa lata. Teraz ten czas, w którym nie było przeglądu dobiegł do 6 lat, czyli  mam sporo tych "przeterminowanych" ciuchów. Staram się zostawiać, tylko to w czym będę chodziła. Osobiście nie mam sentymentów do ubrań, żeby je zostawiać, wyrzucam (czyt: oddaję do Czerwonego Krzyża). Natomiast z torebkami i butami - uuu uu... sytuacja ma się inaczej, tutaj jest mi trudniej coś wyrzucać, ale się staram.
No ale cóż, nie ma co narzekać tylko trzeba posprzątać, bo nowa szafa nie będzie z gumy i się  nagle nie rozciągnie.

I tak sprzątając różne rzeczy, trafiłam na pudełko z pamiątkami.
        A w pudełku m.in  znalazłam moje stare solniczki.  Solniczki kupiłam w latach 90-tych, w Warszawie, w galerii Szuflada, mieszczącej się na ulicy Kawęczyńskiej. Nie mam pojęcia czy jeszcze istnieje, ale kiedyś często tam bywałam. W galerii było mnóstwo różnych nietypowych rzeczy, takie mydło i powidło w różnej cenie i różnej jakości, ale najpiękniejsza była ceramika. Figurki, solniczki, ozdobniki, coś wspaniałego. Zrobione tak dokładnie z dodatkiem humoru, wszystkie piękne. Mnie najbardziej spodobały się solniczki.

        Jak widać, mam parę Kucharzy sól - pieprz, Pana Chińczyka to imbir, jeszcze miałam Pana Chilli z papryczką na głowie - ale oddałam go w prezencie. Miałam jeszcze Pana Ziele Angielskie w kolorach zielonych, ale biedulek się zbił, niestety.   Postawiłam całą trójkę na komodę, niech cieszą oczy moich gości.

Jak będę w Warszawie, to przejdę się do tej galerii, może jeszcze istnieje.


Dziękuję wszystkim za pozdrowienia, za pamięć o mnie i za tyle miłych słów :)













Pozdrawiam,
An z Chatki.

poniedziałek, 11 lutego 2019

Dzień świętego Walentego


       Czasy się zmieniają, nowych dni świątecznych przybywa, innych dni świątecznych ubywa, a i jeszcze inne popadają w zapomnienie. Ale jedno jest pewne, zakochani zawsze byli i będą, to się nie zmieni.
       Swego czasu, pani Helena Majdaniec śpiewała piosenkę "Zakochani są wśród nas". I właśnie dla wszystkich zakochanych i dla tych co jeszcze nie wiedzą, że są zakochani i dla tych co gorąca kochają już od wielu lat, dedykuję jej piosenkę i moją karteczkę.










Pozdrawiam,
An

wtorek, 29 stycznia 2019

Książka "Biuro Przesyłek Niedoręczonych" - Natasza Socha



         Jak ktoś chce jeszcze sobie przypomnieć klimat minionych świąt, to ta książka jest do tego stworzona. Skrzy się śniegiem, aniołami, bajkową miłością, nietuzinkowymi postaciami, cudami i niebywałymi zbiegami okoliczności, które w normalnym życiu raczej nie występują. To wszystko tworzy klimat tej powieści. Dla mnie jest za dużo tego wszystkiego. W zasadzie moja recenzja mogłaby się na tym skończyć, bo cóż tu więcej dodać.

         A właśnie dodam jeszcze recenzję zawartą na okładce książki, może komuś pomoże w podjęciu decyzji czytelniczej:

" Do Biura Przesyłek Niedoręczonych trafiają listy i paczki, które nigdy nie dotarły do adresatów. Zuzanna zaczyna tam pracować, bo ją samą też prześladuje pewien niewysłany w porę list. Z czasem coraz bardziej intrygują ją tajemnice innych ludzi. Kiedy trafia na listy, których nadawcy od trzydziestu ośmiu lat nie mogą się spotkać, postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. Ma czas do Wigilii, potem będzie za późno... "






         Dzisiaj u mnie wyszło słońce i nawet ładnie oświetliło mieszkanie. Książka na zdjęciu leży na mojej robótce, czyli na sweterku-misiu z włóczki Arktis. Zrobiłam już plecy, teraz zbieram się za przód swetra.









I jeszcze pierwiosnek ze sklepu ogrodniczego. Zawsze mnie to zadziwia, jak jestem w sklepie ogrodniczym, jak ci producenci zmuszają wiosenne kwiaty do kwitnienia zimą. To wbrew naturze. 
       Dla mnie fajnie, bo kupiłam sobie wiosennego kwiatka zimą, cieszy mnie jego widok, w dodatku wybrałam białego, żeby połączyć kolor zimy z wiosną. A dla kwiatka, to chyba kataklizm kwitnąć zimą.
Dla ludzkiego kaprysu i lepszego zarobku zmuszać roślinę do kwitnienia w czasie jego odpoczynku, to trochę kiepskie. A ja kupując kwiatka o tej porze roku, utwierdzam jeszcze producentów w przekonaniu, że jednak opłaca im się tak robić, interes się kręci.
        Biedulek jak przekwitnie, zostawię go w doniczce, a  później zaniosę do ogrodu, może na przyszły rok sobie normalnie zakwitnie. Sylwestrowe koniczynki też czekają na wiosnę i na przeprowadzkę do ogrodu.

Dowiedziałam się dzisiaj, że tego typu kwiatki trzeba traktować, jak kwiaty cięte, do bukietu i nie oczekiwać, że będą z nami całymi latami, jak ewentualnie paprotki. Ponieważ ich żywotność w brew pozorom jest krótka.
Hmm... może to jest i sensowne, że to specyfika ówczesnego rynku, ale jakoś mnie nie przekonuje. 

Pozdrawiam,
An

sobota, 19 stycznia 2019

Arktis - puchata biel


         Chustę ananasową i zazdrostkę skończyłam, więc czas zacząć nową robótkę. Zastanawiałam się co byłoby najlepsze na rozpoczęcie nowego roku, podtrzymanie zimowej aury, klimatu śnieżnego i mojego zimowego humoru - najlepiej jakaś biała robótka. Od szydełka chciałam odpocząć, więc zabrałam się za druty. Druty to nie jest moja mocna strona, więc korzystam z książkowego wzoru.

          Prawdziwej wełny nie mogę nosić, a chciałam coś białego i puchatego. Znalazłam włóczkę Arktis. Istny puchaty misio, bardzo mnie się spodobała, idealna na sweterek, chociaż szalik też byłby fajny. Wełna nie jest wydajna, robi się dosyć ciężko, bo te włoski przeszkadzają, ale wychodzi ładnie. To będzie mój zimowy projekt, mam zamiar skończyć do końca marca. Jeżeli mi się nie uda, to dokończę jesienią. Muszę przecież też znaleźć czas na czytanie książek :)













Arktis - firma Gründl , kolor biały, motek 50g/50m , 70% Polyester 30% Polyamid
druty z żyłką, numer 8, firma Addi



Lubię firmę Addi, mam dużo szydełek, ale te druty mnie zachwyciły. Są lekkie, wygodne i niezwykle urokliwe, brokatowe. Sprawiają mi dużo radości, tak jak i sama puchata, wełna.


Miłej niedzieli,
Pozdrawiam, An